داستان کوتاه

حكايت شتر دیدی ندیدی!
مردی در صحرا دنبال شترش می گشت تا اینکه به پسر باهوشی برخورد و سراغ شتر را از او گرفت.
پسر گفت: شترت یک چشمش کور بود؟ مرد گفت: بله
پسر پرسید: آیا یک طرف بارش شیرینی و طرف دیگرش ترشی بود؟
مرد گفت: بله بگو ببینم شتر کجاست؟
پسر گفت: من شتری ندیدم!!!
مرد ناراحت شد، و فکر کرد که شاید پسرک بلایی سر شتر آورده پس او را نزد قاضی برد و ماجرا را برای او تعریف کرد.
قاضی از پسر پرسید: اگر تو شتر را ندیدی چطور همه مشخصاتش را می دانستی؟
پسرکگفت: روی خاک رد پای شتری را دیدم که فقط سبزه های یک طرف را خورده بود،فهمیدم که شاید یک چشمش کور بوده، بعد متوجه شدم که در یک طرف راه، مگس ودر طرف دیگر، پشه بیشتر است چون مگس شیرینی دوست دارد و پشه ترشی نتیجهگرفتم که شاید یک لنگه بار شتر شیرینی و یک لنگه دیگر ترشی بوده است.
قاضی از هوش پسرک خوشش آمد و گفت: درست است که تو بی گناهی، ولی زبانت باعث دردسرت شد پس از این به بعد شتر دیدی ندیدی.

خیلی جالب بود
ممنون

مرسی خیلی جالب بود

خواهش می کنم

بامزه بود
نمیدونستم

[You must be registered and logged in to see this link.]


جوانی می خواست زن بگیرد به پیرزنی سفارش کرد تا برای
او دختری پیدا کند. پیرزن به جستجو پرداخت، دختری را پیدا کرد و به جوان
معرفی کرد وگفت این دختر از هر جهت سعادت شما را در زندگی فراهم خواهد کرد.

جوان گفت: شنیده ام قد او کوتاه است
پیرزن گفت:اتفاقا این صفت بسیار خوبی است، زیرا لباس های خانم ارزان تر تمام می شود

جوان گفت: شنیده ام زبانش هم لکنت دارد
پیرزن
گفت: این هم دیگر نعمتی است زیرا می دانید که عیب بزرگ زن ها پر حرفی است
اما این دختر چون لکنت زبان دارد پر حرفی نمی کند و سرت را به درد نمی آورد

بیل گیتس در رستوران

عد از خوردن غذا بیل گیتس 5 دلار به عنوان انعام به پیش خدمت دادپیشخدمت ناراحت شد
بیل گیتس متوجه ناراحتی پیشخدمت شد و سوال کرد : چه اتفاقی افتاده؟
پیشخدمت : من متعجب شدم ....
بخاطر اینکه در میز کناری پسر شما 50 دلار به من انعام داد در
درحالی که شما که پدر او هستید و پولدار ترین انسان روی زمین هستید فقط 5دلار انعام می دهید !
گیتس خندید و جواب معنا داری گفت :



او پسر پولدار ترین مرد روی زمینه و من پسر یک نجار ساده ام

پندی از سقراط

روزی سقراط حکیم مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثر بود.
علت ناراحتی اش را پرسید. شخص پاسخ داد :
در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم.
جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم.
سقراط گفت : چرا رنجیدی ؟
مرد با تعجب گفت: خوب معلوم است که چنین رفتاری ناراحت کننده است.
سقراط پرسید : اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد به خود می پیچد.
آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی ؟

مرد گفت : مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم. آدم از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود.


سقراط پرسید: به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟
مرد جواب داد : احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم.
سقراط گفت : همه این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی.
آیا انسان تنها جسمش بیمار می شود ؟
و آیا کسی که رفتارش نا درست است، روانش بیمار نیست ؟
اگر کسی فکر و روانش سالم باشد هرگز رفتار بدی از او دیده نمی شود؟
بیماری فکری و روان نامش "غفلت" است. و باید به جای دلخوری و رنجش نسبت به
کسی که بدی می کند و غافل است دل سوزاند و کمک کرد و به او طبیب روح و
داروی جان رساند.
پس از دست هیچ کس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده.
بدان که هر وقت کسی بدی می کند در آن لحظه بیمار است.

+ بده
اگه قشنگه + بده

قشنگ بودن
مرسی خانوم

مرسی مهی جان
[You must be registered and logged in to see this image.]

+
خیلی خوب بود

بامزه میشن اگه رمانتیک نباشن

در فراز کوهی بلند و تنومند اشیانه عقابی قرار داشت که یک تخم بزرگ عقاب در آن بود.روزی تند باد اشیانه را لرزاند و تخم از بالای کوه به درون مزرعه ای افتاد.مرغ هایی که در مزرعه بودند با دیدن آن گمان کردند که این هم یکی از تخم مرغ هایی است که از لانه بیرون افتاده بنابراین از یکی از مرغ ها خواستند روی آن بخوابد.مراقبت و گرمای بدن مرغ کار خود را کرد و جوجه عقاب سر از تخم بیرون آورد.جوجه عقاب کمکم در کنار مرغ ها بزرگ شد شد و کمکم اموخت که مانند يک مرغ زندگي کند خودش نیز باور کرد که چیزی بیش از یک مرغ نیست .بالهايش هميشه بسته بود تا اين که يک روز عقابي اتفاقا به سمت مزرعه انها فرود امد و گفت :تو چرا بالا نمي ايي که با ما پرواز کني؟"
او پاسخ داد:من يک مرغم.نميتوانم پ رواز کنم."
عقاب گفت:البته که ميتواني.تو يک عقابي!مثل من.به بالهايت نگاه کن .تو هرگز انهارا باز نکرده اي.انها نميتوانند بالهاي يک مرغ باشند !"
او با لحني بي تفرت جواب داد:"کافي است.من نميتوانم ژرواز کنم.اين را خوب ميدانم"
از ان ژس گاهگاهي به خصوص در صبح هاي روشن و افتابي به بالا نگاه ميکرد و عقاب ها را ميديد.کم کم حس ميکرد که خيلي دلش ميخواهد مثل انها ژرواز کند اما هر بار که ارزويش را با مرغها در ميان ميگذاشت انها به تمسخر قدقد کنان ميگفتند:"اين فکر را از سرت بيرون کن.هيچ مرغي نميتواند پرواز کند"
بدين ترتيب عقاب تا ژايان عمر در مزرعه زندگي کرد و هيچ گاه نتوانست طعم عقاب بودن و پرواز را بچشد

خواهش میکنم
-------------------
شب کريسمس بود و هوا، سرد و برفي.
پسرک، در حالي‌که پاهاي برهنه‌اش را روي برف جابه‌جا مي‌کرد تا شايد سرماي برف‌هاي کف پياده‌رو کم‌تر آزارش بدهد، صورتش را چسبانده بود به شيشه سرد فروشگاه و به داخل نگاه مي‌کرد.
در نگاهش چيزي موج مي‌زد، انگاري که با نگاهش ، نداشته‌هاش رو از خدا طلب مي‌کرد، انگاري با چشم‌هاش آرزو مي‌کرد.
خانمي که قصد ورود به فروشگاه را داشت، کمي مکث کرد و نگاهي به پسرک که محو تماشا بود انداخت و بعد رفت داخل فروشگاه. چند دقيقه بعد، در حالي‌که يک جفت کفش در دستانش بود بيرون آمد.
- آهاي، آقا پسر!
پسرک برگشت و به سمت خانم رفت. چشمانش برق مي‌زد وقتي آن خانم، کفش‌ها را به ‌او داد.پسرک با چشم‌هاي خوشحالش و با صداي لرزان پرسيد:
- شما خدا هستيد؟
- نه پسرم، من تنها يکي از بندگان خدا هستم!
- آها، مي‌دانستم که با خدا نسبتي داريد!


خوشبخت ترين فرد كسي است كه بيش از همه سعي كند ديگران را خوشبخت سازد.

روزی فردی جوان هنگام عبور از بیابان، به چشمه آب زلالی رسید.
آب به قدری گوارا بود که مرد سطل چرمی اش را پر از آب کرد تا بتواند مقداری از آن آب را برای استادش که پیر قبیله بود ببرد. مرد جوان پس از مسافرت چهار روزه اش، آب را به پیرمرد تقدیم کرد …
پیرمرد، مقدار زیادی از آب را لاجرعه سر کشید و لبخند گرمی نثار مرد جوان کرد و از او بابت آن آب زلال بسیار قدردانی کرد. مرد جوان با دلی لبریز از شادی به روستای خود بازگشت.
اندکی بعد، استاد به یکی دیگر از شاگردانش اجازه داد تا از آن آب بچشد.
شاگرد آب را از دهانش بیرون پاشید و گفت: آب بسیار بد مزه است.
ظاهرا آب به علت ماندن در سطل چرمی، طعم بد چرم گرفته بود. شاگرد با اعتراض از استاد پرسید:
آب گندیده بود. چطور وانمود کردید که گوارا است؟
استاد در جواب گفت:
تو آب را چشیدی و من خود هدیه را چشیدم.
این آب فقط حامل مهربانی سرشار از عشق بود و هیچ چیز نمی تواند گواراتر از این باشد.

مر30+